Autor:
Roman KrzemieńArtykuł z Przeglądu Brydżowego 2/1990
O filozofowaniu na wiście
W lutowym numerze miesięcznika „Brydż", w artykule „nietypowe ilościówki", Krzysztof Sokołowski przedstawia bardzo ciekawą propozycję „zastępczych" zrzutek ilościowych. Ciekawą, ale tylko teoretycznie. W praktyce bowiem, wszelkie nienaturalne zagrania kończą się prawie zawsze nieporozumieniem między partnerami. Aby nie być gołosłownym, podam kilka przykładów „filozofii na wiście".
Oto w akcji Hamman - Wolff. Wielokrotni mistrzowie świata, grający ze sobą już kilkanaście lat, a więc trudno posądzić ich o brak zgrania:
| |
| ♠ |
7 6 3
|
| ♥ |
A 9
|
| ♦ |
K W 2
|
| ♣ |
A D W 10 9
|
|
|
| ♠ |
A K 9
|
| ♥ |
W 7
|
| ♦ |
8 7 6 4
|
| ♣ |
K 8 5 2
|
|
 |
| ♠ |
D 10 8 5
|
| ♥ |
D 5 2
|
| ♦ |
D 10 9 3
|
| ♣ |
6 4
|
|
| |
| ♠ |
W 4 2
|
| ♥ |
K 10 8 6 4 3
|
| ♦ |
A 5
|
| ♣ |
7 3
|
|
|
West
Hamman |
North
Garozzo |
East
Wolff |
South
Belladonna |
| |
|
|
2 ♦ |
| pas |
2 BA
|
pas
|
3 ♥ |
| pas |
4 ♥ |
pas...
|
|
Jest to rozdanie z finałowego meczu o mistrzostwo świata.
Wist (naturalny): król pik (od E ósemka), as pik (od E dziesiątka) i ... ósemka karo. Co się stało? Otóż W rozumował prosto: „ósemka chodź, dziesiątka - zmień", ale nie docenił „subtelności" rozumowania E: „partnerze - jeżeli masz cztery piki i asa karo, to chodź w karo".
A teraz Martel - Stansby, najbardziej chyba utytułowana para ostatnich kilku lat:
| |
| ♠ |
A 8 7 6 4 2
|
| ♥ |
10 7
|
| ♦ |
10 2
|
| ♣ |
W 4 3
|
|
|
| ♠ |
D 10
|
| ♥ |
A 3
|
| ♦ |
D 7
|
| ♣ |
A D 10 8 7 6 2
|
|
 |
| ♠ |
K W 9 5 3
|
| ♥ |
K
|
| ♦ |
K 9 6 4 3
|
| ♣ |
K 9
|
|
| |
| ♠ |
---
|
| ♥ |
D W 9 8 6 5 4 2
|
| ♦ |
A W 8 5
|
| ♣ |
5
|
|
|
West
Meckstroth
|
North
Martel |
East
Rodwell |
South
Stansby |
| 2 ♣ |
pas |
2 ♦ |
4 ♥ |
| pas |
pas
|
4 ♠ |
pas |
| 5 ♣ |
pas |
pas
|
ktr.
|
| pas... |
|
|
|
Stansby dał kontrę wistową. N zagrał asa pik i ósemkę pik w intencji: „partnerze ściągnij asa kier". Ale S zrozumiał, że N ma asa kier i wyszedł w dwójkę kier (Lavintal na kara). W wyrzucił kara na piki i zapisał 750. Rozdanie to miało równie ciekawy przebieg na drugim stole:
West
Pender
|
North
Levin |
East
Ross
|
South
Weichsel |
| 1 ♣ |
pas |
1♠ |
4 ♥ |
| pas |
pas
|
ktr. |
pas... |
WE mają do wzięcia trefla, dwa kiery i dwa kara (lub nawet trzy jeżeli rozgrywający nie zgadnie). Ale W wyszedł w damę pik i lewa treflowa od razu zginęła. Teraz 10♦-6-5-D i as kier, blotka kier. S zaimpasował karo i wziął 10 lew. 590 i w sumie 16 lMP zysku.
l jeszcze jedna słynna para: Garozzo - Franco:
| |
| ♠ |
3 |
| ♥ |
D W 9 |
| ♦ |
K 10 6 4 2 |
| ♣ |
A 8 3 2 |
|
|
| ♠ |
K W 7 6 4 |
| ♥ |
A 10 7 3 |
| ♦ |
D W 5 |
| ♣ |
9 |
|
 |
| ♠ |
D 10 8 2 |
| ♥ |
6 5 4 |
| ♦ |
7 3 |
| ♣ |
D 10 5 4 |
|
| |
| ♠ |
A 9 5 |
| ♥ |
K 8 2 |
| ♦ |
A 9 8 |
| ♣ |
K W 7 6 |
|
|
Finał mistrzostw świata 1976 r. Eisenberg (jako S) gra 3BA. Wist Garozzo w czwórkę pik - trójka -dama -as. Rozgrywający gra asa, króla i blotkę karo (E na trzecie karo wyrzucił kiera). Garozzo dochodzi i gra króla pik. Teraz Franco musi się odblokować, wyrzuca więc dziesiątkę pik, bo myślał, że ósemka będzie myląca. Ale Garozzo rozumował inaczej: „gdyby partner miał cztery piki, to zrzuciłby czwartego na karo. Czyli E ma D109 sec w pikach". Wyszedł więc w siódemkę pik (jako Lavintal na kiery). Zdumiony Eisenberg wziął na dziewiątkę i wygrał kontrakt.
| |
| ♠ |
10 8 7 2 |
| ♥ |
A 9 6 2 |
| ♦ |
9 6 |
| ♣ |
A 4 3 |
|
|
| ♠ |
3 |
| ♥ |
D W 10 8 |
| ♦ |
A K 7 5 |
| ♣ |
D 9 7 5 |
|
 |
| ♠ |
K 9 |
| ♥ |
7 4 3 |
| ♦ |
W 10 4 3 2 |
| ♣ |
10 8 2 |
|
| |
| ♠ |
A D W 6 5 4 |
| ♥ |
K 5 |
| ♦ |
D 8 |
| ♣ |
K W 6 |
|
|
West
Kantar |
North
Werdelin |
East
Eisenberg |
South
Steen-Moller |
| 1 ♦ |
pas
|
2 ♦ |
2 ♠ |
| pas |
3 ♠
|
pas
|
4 ♠ |
| pas... |
|
|
|
Wygranie kontraktu uzależnione jest od trafienia pika. Steen-Moller zabrał się więc za rozgrywkę wywiadowczą. Damę kier zabił asem w stole i zagrał karo. Od E walet, z ręki dama, a Kantar zabił asem i chcąc zmylić rozgrywającego chowając króla odwrócił w blotkę karo. Ze stołu dziewiątka, a E wiedząc, że S ma jeszcze jedno karo i że musi to być król dołożył czwórkę jako ilościówkę. Zadowolony Moller wziął lewę, zaimpasował pika i wziął dwanaście lew ustawiając w końcówce W w przymusie kierowo-treflowym.