Autor: 
Roman KrzemieńArtykuł ze 
Świata Brydża 1/1991
Roman Krzemień
MISTRZOWSKIE BŁĘDY
Od dawna wiadomo, że najlepiej uczyć się na błędach, a najprzyjemniej oczywiście na cudzych i to w wykonaniu ekspertów. Nie pozbawiajmy się więc tych drobnych przyjemności i popatrzmy na kilka poniższych rozdań rozegranych przez mistrzów. Jednakże (w odróżnieniu od „buraków" zaprezentowanych przez Andrzeja Cichonia w drugim numerze „Przeglądu") każde z nich zostało przegrane jak najbardziej naukowo, po długiej i głębokiej analizie. Oto „najnowsze" rozdanie z finałowego meczu o Bermuda Bowl 1989 Brazylia - USA:
    
        
            |  | 
                
                    
                        | ♠ | A D 3 2 
 |  
                        | ♥ | K D 
 |  
                        | ♦ | A K 3 
 |  
                        | ♣ | A K 10 5 
 |  |  | 
        
            | 
                
                    
                        | ♠ | 7 4 
 |  
                        | ♥ | 8 5 3 
 |  
                        | ♦ | D W 10 8 6 
 |  
                        | ♣ | W 9 8 
 |  |  | 
                
                    
                        | ♠ | W 10 9 6 
 |  
                        | ♥ | W 10 9 7 
 |  
                        | ♦ | 5 2 
 |  
                        | ♣ | 6 3 2 
 |  | 
        
            |  | 
                
                    
                        | ♠ | K 8 5 
 |  
                        | ♥ | A 6 4 2 
 |  
                        | ♦ | 9 7 4 
 |  
                        | ♣ | D 7 4 
 |  |  | 
    
Na obu stołach grane było 6BA. Brazylijczyk Janz wygrał bez trudu, po prostu odgrywając z góry swoje   dwanaście   lew. A Stansby? Wist karowy zabił, odegrał mariasza kier, trzy górne piki i asa kier (ze stołu blotka pik). Teraz zgrał króla i damę trefl i wrócił do stołu karem. Ze zrzutek wywnioskował, że W ma    skład  2-3-4-4 w związku z tym w końcówce pozostała mu forta karowa i drugi walet trefl. Zagrał więc karo na wpustkę. Niestety W miał dwie forty karo, a trefle się dzieliły.
Teraz w akcji Levitt (Izrael).
S gra 6♠. Wist w blotkę pik E zabił asem i odwrócił w kiera. Narzucają się dwa sposoby rozgrywki: impas kier albo zagranie na drugą damę trefl, a jak dama nie spadnie to na karo wyrzucić trefla ze stołu i przebić trefla licząc na podział tego koloru 3-3.
   
    
        
            |  | 
                
                    
                        | ♠ | K D W 7 5 2 
 |  
                        | ♥ | 8 4 
 |  
                        | ♦ | A W 
 |  
                        | ♣ | W 7 3 
 |  |  | 
        
            | 
                
                    
                        | ♠ | 6 4 
 |  
                        | ♥ | 10 9 7 3 
 |  
                        | ♦ | 9 8 3 
 |  
                        | ♣ | 10 8 4 2 
 |  |  | 
                
                    
                        | ♠ | A 8 
 |  
                        | ♥ | K W 6 2 
 |  
                        | ♦ | 10 7 6 4 2 
 |  
                        | ♣ | D 9 
 |  | 
        
            |  | 
                
                    
                        | ♠ | 10 9 3 
 |  
                        | ♥ | A D 5 
 |  
                        | ♦ | K D 5 
 |  
                        | ♣ | A K 6 5 
 |  |  | 
    
S wybrał trzeci - przymus atutowy jeżeli dama trefl  i król  kier są na jednej  ręce. Ściągnął atuty i kara doprowadzając do sytuacji:
    
        
            | 
 |  | 
 | 
        
            | 
                
                    
                        | ♠ | --- |  
                        | ♥ | 10 |  
                        | ♦ | --- |  
                        | ♣ | 10 8 4 
 |  |  |  | 
        
            | 
 |  | 
 | 
    
W tej końcówce niestety nie trafił i przegrał. l jeszcze jeden „górny" szlemik — z półfinałów amerykańskich „Grand Nationals":
    
        
            | 
 | 
                
                    
                        | ♠ | --- |  
                        | ♥ | K D 7 5 
 |  
                        | ♦ | A 10 9 5 3 
 |  
                        | ♣ | D W 9 4 
 |  | 
 | 
        
            | 
                
                    
                        | ♠ | K D 3 
 |  
                        | ♥ | W 10 9 8 2 
 |  
                        | ♦ | W 8 
 |  
                        | ♣ | A 7 3 
 |  |  | 
                
                    
                        | ♠ | A 8 7 6 5 4 2 
 |  
                        | ♥ | 6 |  
                        | ♦ | 6 4 2 
 |  
                        | ♣ | 6 2 
 |  | 
        
            | 
 | 
                
                    
                        | ♠ | W 10 9 
 |  
                        | ♥ | A 4 3 
 |  
                        | ♦ | K D 7 
 |  
                        | ♣ | K 10 8 5 
 |  | 
 | 
    
    
        
            | West Bluhm
 | North Rosner
 | East Gould
 | South Stauber
 | 
        
            |  |  | pas | 1 ♣ | 
        
            | 1 ♥ | 2 ♦ | pas 
 | 3 ♦ | 
        
            | pas | 4 ♣ | pas 
 | 4 ♥ | 
        
            | pas | 6 ♣ | pas... |  | 
    
Wist w kiera obłożyłby kontrakt na przebitce, ale Bluhm oczywiście wyszedł w króla pik. Rozgrywający przebił i zagrał w atu. W zabił asem za drugim razem i połączył atu po raz trzeci. Teraz dwanaście lew było z góry: trzy atutowe w ręku, przebitka, trzy kiery i pięć kar. Ale S odegrał króla karo, zgrał dwa kiery i gdy E nie dodał za drugim razem wyliczył jego rękę: singleton kier, dubleton trefl, najprawdopodobniej sześć pików (bo z siedmioma by chyba wszedł do licytacji), czyli cztery kara. A więc dziesiątka karo na impas. W wziął i odegrał dwa piki. Bez dwóch.
Następne rozdanie z tych samych rozgrywek:
    
        
            | 
 | 
                
                    
                        | ♠ | D 10 4 3 
 |  
                        | ♥ | A D 7 6 
 |  
                        | ♦ | A 4 
 |  
                        | ♣ | A W 5 
 |  | 
 | 
        
            | 
                
                    
                        | ♠ | 8 7 2 
 |  
                        | ♥ | --- |  
                        | ♦ | K W 9 8 6 3 
 |  
                        | ♣ | D 10 9 4 
 |  |  | 
                
                    
                        | ♠ | A K 9 5 
 |  
                        | ♥ | 10 8 4 
 |  
                        | ♦ | --- |  
                        | ♣ | K 8 7 6 3 2 
 |  | 
        
            | 
 | 
                
                    
                        | ♠ | W 6 
 |  
                        | ♥ | K W 9 5 3 2 
 |  
                        | ♦ | D 10 7 5 2 
 |  
                        | ♣ | --- |  | 
 | 
    
    
        
            | North Goldman
 | South Soloway
 | 
        
            |  | 1 ♣ | 
        
            | 2 ♦ | 3 ♦ | 
        
            | 4 ♣ | 4 ♥ | 
        
            | 6 ♥ | pas | 
    
Wist w dziewiątkę karo. Ponieważ wist mógł być z singletona, więc Soloway bezpiecznie zabił asem. E przebił i odwrócił w atu (ściągnięcie asa, króla pik nie jest oczywiste). 
S mógł już wygrać. Zrzucić na asa trefl pika i zagrać na ekspas pik. Ale to za proste dla eksperta . Soloway dojrzał bowiem szansę wygrania kontraktu przy figurach pikowych podzielonych. Zagrał ze stołu blotkę trefl, od E król - przebity; kierem do stołu zrzucenie pika na asa trefl i drugiego pika na waleta trefl. W dochodzi i musi wyjść w pika. Ze stołu dama, od E król przebity i karo znów wpuszcza do ręki W. Niestety, obie figury pik miał E. 
A teraz finałowy mecz "Dunhill Cup" Bonn 1988:
    
        
            | 
 | 
                
                    
                        | ♠ | D 10 8 2 
 |  
                        | ♥ | K 7 3 
 |  
                        | ♦ | 8 6 4 
 |  
                        | ♣ | W 5 2 
 |  | 
 | 
        
            | 
                
                    
                        | ♠ | A K 4 3 
 |  
                        | ♥ | 6 5 
 |  
                        | ♦ | K D 9 3 
 |  
                        | ♣ | K 9 6 
 |  |  | 
                
                    
                        | ♠ | 7 6 5 
 |  
                        | ♥ | A W 10 9 4 
 |  
                        | ♦ | W 10 
 |  
                        | ♣ | D 8 4 
 |  | 
        
            | 
 | 
                
                    
                        | ♠ | W 9 
 |  
                        | ♥ | D 8 2 
 |  
                        | ♦ | A 7 5 2 
 |  
                        | ♣ | A 10 7 3 
 |  | 
 | 
    
    
        
            | West Stadnicki
 
 | East A. Kowalski
 | 
        
            |  | pas | 
        
            | 1 BA | 2 ♦ | 
        
            | 2 ♥ | 3 BA | 
        
            | pas |  | 
    
Wydaje się, że po wiście w blotkę pik przegrać nie można. Jednakże Stadnicki bojąc się, że jeżeli nie trafi, którego asa ma N, to przegra oddając dwa piki, kiera i dwa młodsze asy, przepuścił pika zamierzając zabić drugiego i zagrać przez kiery, do ktorych  miał dojście waletem karo. Niestety S nie powtórzył pika, tylko wyszedł w karo rozcinając ręce. Piękną obronę uwieńczył N podkładając w pierwszym okrążeniu króla kier.