Szkoła brydża - Władysław Izdebski

Problem nadesłany przez Marcin Bartoszewski

Witam Panie Władku,

Mecz,obie po.

♠	A W 10 9 4
♥	D 10
♦	K W 9 3
♣	K D

♠	D 3
♥	W 9 6 5
♦	5
♣	A W 9 7 6 2

Licytacja (WJ):

West	East
1 ♠	1 BA
2 BA	3 ♣
pas

Końcówka łatwo wychodziła, ponieważ trefle się dzieliły i król pik stał w impasie.
Mam następujące pytania:
1) Kogo należy bardziej obwinić za niedogranie końcówki (partner obawiał się o kiery, ja natomiast mając słabe trefle obawiałem się o kara)?
2) Jak należy interpretować odzywkę 3♣ (sign-off, czy zachęcające w przypadku uzupełnienia)?
Pozdrawiam - Marcin

Rozwiązanie problemu:

Marcinie,

Zacznę od pytania nr 2.
Jak należy interpretować odzywkę 3♣ (sign-off, czy zachęcające w przypadku uzupełnienia)?

Otóż we Wspólnym Języku odpowiadający ma ten komfort licytacji, że nie musi podtrzymywać licytacji (tu 1BA) z marnymi 6-7 PC, gdyż otwarcia są do 17 PC. A więc E na swe 1BA powinien mieć zgrabne 7 PC. Ujawniony później sześciokart treflowy ogranicza górny limit siły do 9 PC (z siłą 10-11 PC licytujemy 2♣ z zamiarem ich powtórzenia, które nie forsuje).
Także otwierający swym rebidem 2BA określił precyzyjnie swą siłę. W takiej sytuacji, gdy jeden z partnerów dokładnie opisał swą rękę, decyzję ostateczną podejmuje drugi. Zauważmy, że gdyby E miał dubla karo i choćby odrobinę lepszą kartę, np.:
♠ D x       ♥ W 10 x      ♦ x x      A W 10 x x x
licząc na jakość swych trefli, niewątpliwie zgłosiłby 3BA (wie, że partner ma 2-3 trefle).
Z drugiej strony, gdyby licytacja biegła tak:
1 ♠      1 BA
2 ♦       3 ♣
?
Otwierający ze swoją kartą:
♠ A W 10 9 4     ♥ D 10     ♦ K W 9 3     ♣ K D
nie spasowałby na 3♣, gdyż ma świetne uzupełnienie w kolorze partnera i nadwyżkę w sile.
Także przy autentycznej licytacji:
1 ♠       1 BA
2 BA   3 ♣
?
W wie, że ma gotowych 6 lew treflowych, a oprócz spodziewanego A-W trefl partner coś jeszcze w karcie posiada. Pas jest więc decyzją pesymistyczną. Jeśli zaś W zdecyduje się na dalszą licytację, to statystyczna akcją jest 3BA, zaś naukową - 3♦. Po 3♦ E zgłosi 3BA (W wykluczył odzywką 2BA singla), zaś z ♥ Wxx (pół trzymania) zalicytuje 3♥, a W mając drugą połówkę - 3BA.
Zastanówmy się, czy oby 3♣ nie powinno być forsujące, jako że 16 PC otwierającego + 7 PC + 2 pkt za długość trefli (kolor roboczy) odpowiadającego = 25 pkt, tj. tyle ile trzeba na 3BA. Jeśli więc W ma spasować na 3♣, to powinien zrobić to tylko z pustym dublem trefl i naciąganym inwitem. Tu widać zaletę Wspólnego Języka, bowiem grając pełna strefą E musi podtrzymywać licytację (tu 1BA) także z mniejszą siłą.
I tak doszliśmy do odpowiedzi na pytanie pierwsze:
1) Kogo należy bardziej obwinić za niedogranie końcówki?
- To przede wszystkim w rękach W leżała decyzja o zagraniu tej końcówki.
Władysław Izdebski